Thursday, January 1, 2009

Time, creates a relationship...

happy new year!
(more time to relate to ourselves)
in Nature:
a nightingales's singing


...
“Just that,” said the fox. “To me, you are still nothing more than a little boy who is just like a hundred thousand other little boys. And I have no need of you. And you, on your part, have no need of me. To you, I am nothing more than a fox like a hundred thousand other foxes. But if you tame me, then we shall need each other. To me, you will be unique in all the world. To you, I shall be unique in all the world. . . ”
“I am beginning to understand,” said the little prince. “There is a flower. . . I think that she has tamed me. . . ”
...
The little prince went away, to look again at the roses.
“You are like my fox when I first knew him. He was only a fox like a hundred thousand other foxes. But I have made him my friend, and now he is unique in all the world.”
...
“What is essential is invisible to the eye,” the little prince repeated, so that he would be sure to remember.
It is the time you have wasted for your rose that makes your rose so important.
“It is the time I have wasted for my rose–” said the little prince, so that he would be sure to remember.”

in Music:

“Everyone knows that time passes at a rate which varies according to the inner dispositions of the subject and to the events that come to affect his consciousness. Expectation, boredom, anguish, pleasure and pain, contemplation all of these thus come to appear as different categories in the midst of which our life unfolds, and each of these determines a special psychological process, a particular tempo. These variations in psychological time are perceptible only as they are related to the primary sensation whether conscious or unconscious of real time, ontological time.

What gives the concept of musical time its special stamp is that this concept is born and develops as well outside of the categories of psychological time as it does simultaneously with them. All music, whether it submits to the normal flow of time, or whether it disassociates itself therefrom, establishes a particular relationship, a sort of counterpoint between the passing of time, the music's own duration, and the material and technical means through which the music is made manifest.”


Jessye Norman singing "Die Nachtigall" (The Nightingale) - Alban Berg




11 comments:

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ said...

Πράγματι καλή μου Νικόλ ο χρόνος δημιουργεί μια σχέση, με σταθερότητα και σοφία. Το απόσπασμα από τον Μικρό Πρίγκιπα του μεγάλου στυλίστα Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ δεν ήταν μόνο μια πυξίδα για την πρώτη μας νεότητα, αλλά συνεχίζει να είναι και για την ωριμότητά μας, αφού το πιο πολύτιμο στοιχείο στον άνθρωπο είναι η φυσική αθωότητα... Το δεύτερο κομμάτι της ανάρτησης όπου ο Ιγκόρ Στραβίνσκυ προσπαθεί να βάλλει τη μουσική στο κάδρο μιας ποιητικής λογικής, είναι εξ ίσου υπέροχο και προεκτείνει τον ορίζοντα της πνευματικής δίψας μας.
Η καινούρια χρονιά, εύχομαι να σε πολιορκήσει με αμέτρητες χαρές

Nikol Konstante said...

Αγαπημένε Φαίδωνα,
ενώ ακόμα προσπαθώ
να κάνω διορθώσεις στο post,
ήδη το έχεις προσέξει!

σ' ευχαριστώ
για το ποδαρικό στο blog!

για την ευχή της "εσωτερικής πληρότητας" που μου στέλνεις απ'το δικό σου!

για την υπενθύμιση
της σημασίας της "φυσικής αθωότητας"
και
για τους κανονιοβολισμούς χαράς!

σου εύχομαι
μια θάλασσα ιδέες, εμπνεύσεις
να σε γεμίζει μέρα νύχτα
για 356 μέρες
από σήμερα...

pathySR said...

At leat your 356 I understand here, NikolK...:)
But great singers you both nightingales are. And you some pleasant paintings have as well, NikolK.

Happy New Year and may Yoda be with you...!

Nikol Konstante said...

Takk skal du ha pathySR!

Thank you
for visiting and trying to read greek...
(sorry, about that)

Have a wonderful new year!
Godt nyttaar!
and may you be as much happy
as you can!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ said...

Εγώ πάντως, σε μια σπουδαία Ελληνίδα σαν και σένα, θα συνεχίσω να μιλώ στην πιο γοητευτική αλλά και πιο σημαντική γλώσσα του κόσμου: Την ελληνική!!!
Κι όποιος θέλει ας μάθει ελληνικά να καταλαβαίνει.Άλλωστε υπάρχει τίποτα σπουδαιότερο γι αυτόν από το να μάθει ελληνικά;;;;

Nikol Konstante said...

Δεν ξέρω, Φαίδωνα,
ίσως και να υπάρχει κάτι σπουδαιότερο...

εγώ σπουδαία, ναι! στις γκάφες!!!
δεν με πιάνει κανένας! έστειλα δέμα στην Ελλάδα χωρίς νούμερο στην Οδό...
(το καλύτερο -μέχρι τώρα- του 2009)

γενικότερα, πιστεύω πώς
πιο σημαντική από τη γλώσσα είναι η επικοινωνία...

πάντως,
όσο μου γράφεις στα ελλήνικα
στα ελληνικά θα σου απαντώ!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ said...

@nko
Nκόλ μου , όλοι οι σπουδαίοι σαν και σένα έχουν αυτο το χαρακτηριστικό: Να κάνουν γκάφες.
Και έτσι όπως είναι, είναι αγαπητοί σ' όλους. Μαζί με τις γκάφες τους.
΄Για την επικοινωνία που λες ότι είναι πιο σημαντική από τη γλώσσα, θα συμφωνούσα μαζί σου, υπενθυμίζοντάς σου ταυτόχρονα ότι η επικοινωνία προϋποθέτει τη γλώσσα! Τώρα για τα όσα υπερβολικά είπα στο προηγούμενο μέιλ , ήταν απλά μέσα στα πλαίσια μιας ειρωνικής αστειότητας, για τον φίλο σου που είπε ότι προσπαθούσε να διαβάσει ελληνικά, (Εγώ ούτε που ασχολήθηκα με τα νορβηγικά του) και συ του ζήτησες ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ γι αυτό!!!!!!!

Nikol Konstante said...

Ναι,
η επικοινωνία χρειάζεται τη γλώσσα
(τουλάχιστον όταν είναι γραπτή)

και
κάθε γλώσσα
έχει άλλες προεκτάσεις - χαρακτήρα
(ιστορία, πολιτιστικό υπόβαθρο, φαντασία,...)

Τα νορβηγικά είναι απλά αλλά εκφράζουν μια ασύλληπτη "παιδικότητα"!

σίγουρα,
κάτι θα "χάνεται στη μετάφραση"...
ειδικά αν είναι να μεταφράσεις
μια γλώσσα τόσο ευφάνταστη και "φιλοσοφική" (βαθειά στην ετυμολογία) όπως η ελληνική

Σ'ευχαριστώ που συνέχισες την κουβέντα!



Υ.Γ.λες εκείνο το δέμα να γυρίσει σε μένα τελικά, ή μήπως δεν έγραψα τον αριθμό ούτε στη δική μου διεύθυνση!?

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ said...

Καλή μου φίλη που ζεσταίνεις τη Σκανδιναβία!
Η γλώσσα χρειάζεται και στην προφορική επικοινωνία, εκτός κι αν πρόκειται για στοιχειώδη επικοινωνία, οπότε αρκεί η παντομίμα ή για ερωτική επικοινωνία οπότε αρκεί η γλώσσα του σώματος.
Δεν αμφιβάλλω ότι η κάθε γλώσσα έχει τις ιδιαιτερότητές της και τις χάρες της.
Τώρα για το δέμα ότι έγινε έγινε. Μη σκας. Αν δεν μπορείς να επανορθώσεις κάτι στραβό, τότε γλέντα το τουλάχιστον! Η γιαγια Μαριάνθη όταν μας έβλεπε προβληματισμένους και στενοχωρημένους μας έλεγε: Ε, τι κάνετε έτσ; Ψχή βγαίν' ; Σα δε βγαιν' ψχή ούλα σαζιντιν. (Αμα δεν βγαίνει ψυχή όλα τακτοποιούνται- Διάλεκτος της Μήθυμνας-Λέσβου)
Κοίτα τώρα να φέρεις στο Μπλογκ μου για σχόλιο τον φίλο σου που τον ταύτισες με το ποίημα.
Αναμένω νέα. Άντε Νικόλ μη κάθεσαι..

Nikol Konstante said...

Φαίδωνα, πήγε το δέμα!!!
χωρίς αριθμό και...
χωρίς ταχ. κώδικα!!!
πώς γίνεται???

(για ευνόητους λόγους)
σκέφτομαι
(πολλές φορές πρώτα)
σαν επικοινωνία
τη μουσική και ζωγραφική
(που δεν χρειάζονται λέξεις)

μ'άρεσε που
έφερες μια ακόμη γλώσσα
(διάλεκτο) στην κουβέντα μας!

τον φίλο,
δύσκολο τον βλέπω για blog
...είναι Ιερομόναχος.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ said...

@nko
εν εκπλήσσομαι που εφτασε το δέμα στον προορισμό του, αφού γνωρίζω καλά τους Έλληνες. Αν ο νόμος δεν τους επιτρέπει να κάνουν κάτι, τότε προσπαθούν να παρακάμψουν το νόμο να το κάνουν αυτό το κάτι...
Αν ο νόμος τους καλύπτει για να μη κάνουν το καθήκον τους( η παράδοση του δέματος)όταν δεν υπάρχουν επαρή στοιχεία, τότε μπορούν να φέρουν τον κόσμο πάνω κάτω για να κάνουν αυτό που ο νόμος τους δικαιολογεί να μη κάνουν!!!!!!!!
Τη διάλεκτο αυτή που λες, θα την φέρνω συχνότερα στην κουβέντα μας. Όσο για τον φίλο σου ας τον αφήσουμε στην προσωπική του ειρήνη..